tayyeb

مرد نابينائى حضور پيامبر گرامى آمد و تقاضاى دعا كرد، گفت از خدا بخواه كه پرده نابينائى را از چشمم بر كنار كند و قدرت ديدم را بمن

برگرداند. حضرت فرمود: اگر ميل دارى دعا ميكنم اميد است مستجاب شود و چشمت بينا گردد و اگر ميخواهى در قيامت بى آنكه مورد

محاسبه واقع شوى خدا را ملاقات كنى بوضع موجود راضى و صابر باشد. عرض كرد ملاقات بدون محاسبه را برگزيدم ،

آنگاه رسول گرامى (ص ) فرمود: خداوند بزرگتر از اين است كه در دنيا هر دو چشم كسى را بگيرد سپس در قيامت عذابش نمايد.

حضرت زينب(س) در كجا فوت شدند؟ به چه شكلى به سوريه آمدند كه قبرشون در سوريه هست؟

پاسخ: هر حادثه تاريخي ماندگار، علاوه بر عامل ايجادكننده آن(علت محدثه)،‌ نيازمند به علتي است كه باعث تداوم و جاودانگي آن در طول تاريخ گردد(علت مبقيه).
حادثه عاشورا يك علت و عامل پديدآورنده داشت و آن جانبازي و شهادت مظلومانه امام حسين(ع) و ياران با وفاري آن حضرت(ع) بود،‌البته حادثه عاشورا دو چهره داشت يك چهره نوراني و درخشان كه در آن تمام كمالات و فضايل انساني متجلي شد و آن عبارت است از فداكاري و از خودگذشتگي اباعبدالله الحسين(ع) و ياران با وفاي ايشان ويك چهره تاريك و پليد داشت كه در آن تمام رذالتها و پستيها و زشتيهاي دنيا پرستان در آن متبلور و مجسم گرديد.
اين حادثه تاريخ براي جاودانگي و زنده ماندنش، نيازمند راويان و روايتگراني بود كه خود شاهد عيني اين حادثه از نزديك بودند تا پيامها و رشادتها و اهداف اين حادثه را به غائبان و نسلهاي بعدي منتقل كنند.
زينب سلام الله عليها با حضرت سجاد عليه السلام اين نقش مهم روايتگري و بيداركردن وجدانهاي خفته و غبارگرفته را به نحو احسن ايفاء كردند.
اين نقش آفريني در چند محور بررسي مي شود:
1. تبيين و نقل خود رويدادها و حوادث جانگدازي كه هر انسان با فطرت و با وجداني را بيدار و هوشيار مي نمود.

2. تبيين اهداف و مقاصدي كه امام حسين(ع) با يارانشان به خاطر زنده نگه داشتن آنها به مقام رفيع شهادت نايل شدند.

3. خود حضور فيزيكي و صرف شركت انسان هاي غم ديده و مصيبت زده در كاخ عبيدالله و كاخ يزيد، خود گواهي عيني بر حقانيت و مظلوميت اهل بيت عصمت عليهم السلام بود كه مي توانست تأثير رواني شگرفي در ناظرين داشته باشد.

4. زينب سلام الله عليها نقش پرستار و تسلي دهنده و پناهگاه عاطفي نسبت به يتيمان و كودكان و حتي نسبت به حضرت سجاد عليه السلام را به خوبي ايفاء نمود، اگر اين نقش عاطفي و پشتوانه روحي نبود، شايد اين حادثه آن طور ه بايد و شايد تأثيرگذار نمي بود.
بنابراين زينب سلام الله عليها با ايفاي اين چهار نقش عمده و با سخنراني هاي آتشين و علي وار خود، عامل بقاء و استمرار حركت عاشوراگرديد و اين از حكمت ها و مصلحت هاي الهي بود كه زينب عليها سلام همراه اين كاروان باشد تا بعدا نقش روايتگري آن را به خوبي انجام دهد.
سر ني در نينوا مي ماند اگر زينب نبود***كربلا در كربلا مي ماند اگر زينب نبود

منبع:http://porseman.org